kuto 'śivaḿ tvac-caraṇāmbujāsavaḿ

mahan-manasto mukha-niḥsṛtaḿ kvacit

pibanti ye karṇa-puṭair alaḿ prabho

dehaḿ-bhṛtāḿ deha-kṛd-asmṛti-cchidam

kutaḥ — from where; aśivam — inauspiciousness; tvat — Your; caraṇa — of the feet; ambuja — lotuslike; āsavam — the intoxicating nectar; mahat — of great souls; manastaḥ — from the minds; mukha — through their mouths; niḥsṛtam — poured out; kvacit — at any time; pibanti — drink; ye — who; karṇa — of their ears; puṭaiḥ — with the drinking cups; alamas much as they wish; prabhoO master; deham — material bodies; bhṛtām — for those who possess; deha — of bodies; kṛt — about the creator; asmṛti — of forgetfulness; chidam — the eradicator.


Текст

[Родственники Господа Кришны сказали:] О господин, разве может удача изменить тем, кто хотя бы единожды испил нектар, исходящий от Твоих лотосных стоп? Этот пьянящий нектар, струящийся из умов великих преданных через их рты, попадает в чаши ушей тех, кому улыбнулась удача. Он избавляет обусловленных живых существ от забвения, помогая им вспомнить о том, кто сотворил их тела.

Комментарий