सत्यं सारं धृतिं दृष्ट्वा सभार्यस्य च भूपतेः ।
विश्वामित्रो भृशं प्रीतो ददावविहतां गतिम् ॥२४॥

satyaá¹ sÄraá¹ dhá¹›tiá¹ dṛṣṭvÄ
sabhÄryasya ca bhÅ«pateḥ
viÅ›vÄmitro bhṛśaá¹ prÄ«to
dadÄv avihatÄá¹ gatim

 satyam - truthfulness; sÄram - firmness; dhá¹›tim - forbearance; dṛṣṭvÄ - by seeing; sa-bhÄryasya - with his wife; ca - and; bhÅ«pateḥ - of MahÄrÄja HariÅ›candra; viÅ›vÄmitraḥ - the great sage ViÅ›vÄmitra; bhṛśam - very much; prÄ«taḥ - being pleased; dadau - gave him; avihatÄm gatim - imperishable knowledge.


Text

The great sage ViÅ›vÄmitra saw that MahÄrÄja HariÅ›candra, along with his wife, was truthful, forbearing and concerned with the essence. Thus he gave them imperishable knowledge for fulfillment of the human mission.

Purport